Saturday, November 28, 2009

Maguindanao, bayan kung sinilangan!


Ipinanganak ako sa bayan na ito, ngunit ilang araw pa lang mula nong akoy isilang nilisan ng buoang pamilya ang bayang ito dahil sa walang tigil na digmaan na ang mga ordinaryong mamayan ay walang alam kung ano talaga ang ugat at kadahilanan. Paminsan-minsan na iisip ko na balang araw ang bayan na ito ay muli ko pong babalikan, at sana mangyayari ito pagdating ng panahon.

Ilang araw pa lang ang nakalipas nagimbal hindi lamang ang sambayanang pipilino sa karumal-dumal na pagpaslang ng higit sa 57 ka tao sa bayang ito. Ang ilan sa kanila ay mga mamahayag na ginampanan lamang ang kanilang mga trabaho sa paglikum at paghatid ng balita. Ang pangyayari ay sumagat hindi lamang sa aking puso ngunit sa lahat na tao sa buong mundo na nagmamahal sa hustisya at demokrasya.

Ako ay nakikisa sa mga biktima at sa kanilang mga mahal sa buhay sa pagsisigaw upang mailantad ang katotohanan at mapanagot ang may sala. Ang aking inunan ay naibaon sa bayang ito, ako ay naging parti sa kasaysayan maging sa walang katotorang digmaan.

Dalangin ko na sa panahon sa ako ay mabigyan ng Diyos ng pagkakataon na makabalik sa bayang ito, sana ito ay maging bayan na ng pag-asa, katahimakan at pagkaka-isa kristiyano man o muslim.