(Ang Palmerang ito, habang buhay pa ay isang ala-ala para kay Catty at ang aming saglit na pagkaka ibigan)
Hindi ko alam kung siya ay sadyang iniwan o talagang naiwan ng kanyang ina. Siya ang nag-iisang kuting na lihim kung itinatago, pagkatapos ang lahat na mga pusa ay pinaghuhuli at tinipon sa malayong lugar. Sa planta na kung saan ako nagtatrabaho, ang pusa at mga ibon ay mga salot. Sinisira ng mga pusa ang iilang gamit at produkto ng kompanya na naka imbak sa bodiga. Ang mga ipot naman ng ibon ang dahilan kung bakit ang planta ay nababalutan ng mga nets, ang lahat na maaring daraanan ng mga ibon
Madaming pusa ang ang nahuli mula sa departamento na kung saan doon ako naka pwesto. Ipinasok sila sa isang sako, at ang sabi, itatapon daw sa malayong lugar, ngunit ang totoo hindi na namin alam kung saan talaga dinala ang mga pusang iyon, maaring sila ay tipinapon sa ilog o kaya sadyang iniwan lang sa tabing daan o ang masaklap iniling na buhay.
Mga alas 11:00 ng umaga matapos ang marahas na hulihan ng mga pusa, tinawag ako sa isa kung mga tauhan. Sabi niya, "Sir may isa pa pong kuting dito ang naiiwan" pinuntahan ko, at nakita ko ang isang maliit sa kuting na ka silid sa isang kahon sa isang sulok ng aking departamento. Natutulog siya na walang ka alam-alam na ang kanyang Ina ay hinuli na at inilayo na sa kanya. Habang tinitignan ko siya, naantig ang ang puso. Maaring itinakas at itinago siya ng kanyang Ina sa ka-initan ng hulihan.
"Huwag mung ipagsasabi na may nakita kang isang kuting" yan ang sabi ko sa aking tauhan na nakakakita sa kanya. "Yes sir" tugon niya sa akin. Binuhat ko ang kuting at dinadala malapit sa aking lamisa. Habang buhat-buhat ko siya, bahagya siyang gumalaw-galaw at pilit na dinidilat ang kanyang maliit na mata. Balak ko siyang iuwi ngunit walang mag-aalaga sa kanya sa pagkat nag-iisa ako sa bahay na aking inu-upahan at buong araw ako nasa trabaho.
Inilagay ko siya sa maliit na kahon at bumalik sa aking trabaho. Nakalimutan ko na siya, nang mga banda alas 3:00 ng hapon nakarinig ako ng isang maliit na meow ng isang kuting. Natatranta ako, baka kasi marinig ng iba at malalaman na nagtatago ako ng isang kuting na kina susuklaman ng mga may-ari ng planta. Binitbit ko siya palayo patungo sa isang sulok. Alam ko gutom na siya, insakto oras na ng pag-alas 3:00 na break inutusan ko ang isa kung kasama na bumili ng fresh milk pagkabalik niya mula sa kanyang breaktime. Gamit ang cotton buds na inilublub ko sa gatas unti-unting napapawi ang kanyang pagkagutom at pagka-uhaw. Awang-awa ako sa kanya habang pilit niyang sinisip ang gatas mula sa cotton buds.
Araw-araw nagdadala ako ng gatas para sa kanya. Habang nasa bahay ako, naiisip ko pa rin siya kung ano kaya nangyayari sa kanya sa buong gabi na iniwan ko siya sa loob ng planta. Pagkapasok ko kinabukasan siya agad ang aking pinupuntahan, at tila alam na niya kung may dumarating, agad itong nag-iingay na tila nag papapansin. Ang unang 30 minuto ko sa trabaho ay inila-an ko sa pag-aalaga at pagpapainum sa kanya ng gatas gamit ang bulak na matiyagang kung inilublub sa gatas na dala ko araw-araw. Minsan kahit busog na siya, itoy nag-iingay parin, ngunit sa tuwing ilalapit ko ang aking mga daliri agad itong tatahimik hahawakan at aamuyin niya ito at makikita mo sa kanya ang kapanatagan kung alam niya na nandiyan ako.
Lumipas ang tatlong lingo. Malakas na siya at lalo na siyang nag-iingay at palaging nagpapapansin. Gusto niya palaging nandidiyan ako. Ayaw na niya sa loob ng kahon. Aliw na aliw siya kung ito'y ilalapag at hayaan gumagala sa napakalawak na planta. Ngunit hindi maari, dahil alam kung ipinagbawal ang mga pusa sa loob ng planta. May 14 akong tauhan sa departamento at kinausap ko sila tungkol sa kuting. Aliw naaliw ang lahat sa maliit na kuting sa tuwing papasok kami sa umaga dahil agad itong sasalubong sa amin at nag-iingay na tila naglalambing. Tatahimik lang iyon kung siya ay hahawakan at himas-himasin. Pinangala-an natin siyang si Catty. Dahil nag-iingay siya kung ipapasok sa loob ng kahon hinahaya-an na lang namin siya paminsan-minsa na gumala at sumunod -sunod sa kahit kanino , salamat na lang bihirang-bihira kung umikot at dumalaw sa departmento ko ang may-ari. Sa tuwing natutunugan ko na parating ang may-ari agad- agad ko itong ipapasok sa loob ng drawer ko at bibigyan ko ng anumang pwedi niyang pag-laruan upang kahit ilang saglit ito ay manahimik.
Ako lang at mga tauhan ko ang nakaka alam tungkol kay Catty. Habang lumalaki siya lalo siya naging malikot. Hindi mo na siya pweding ikulong. Lalo akong nag-alala kung paano ko siya itatago, dahil iba siya kay sa mga pusa dati na nandidito sa planta. Ang mga iyon ay takot sa mga tao at nagtatago, ngunit si Catty iba, siya ay sumasalubong at nakipag-lambingan sa mga tao.
Sabado iyon, insakto 10:00 ng umaga ng ako ay umalis sa para sa aming lingohan meeting. Hinabilin ko si Catty sa isa sa aking mga tauhan. Alas 12:00 na natapos, at agad akong dumitso sa canteen upang magtaghali-an. Pagkatapos bumalik na agad ako sa loob ng departamento ko. Kapansin-pansin ang katahimikan. Umikot ako sa linya upang tingnan ang pinag-gagawa ng aking mga tauhan. Pag pasok ko pa lang napapansin kung nagbubulung-bulongan sila. Lahat nakatingin sa akin maliban kay Jose naka-upo at nakatakod sa akin. "Jose anung nangyayari, bakit ka nakaupo ka diyan sa oras ng trabaho?" Tumayo siya at humarap sa akin. "Sir sorry po" malungkot niyang tugon. "Sir si Catty po...si Catty po...sorry po hindi ko talaga sinasadya"dagdag pa niya. "Bakit ano nangyayari?" nanglamig ako nung ituro niya sa akin ang duguan niyang sapatos. "Sir si Catty nabagsakan mo ng finished products, hindi ko pa alam na sumunod siya sa akin." hindi ko po lubos maiisip kung paano makakayanan ni Catty sa liit ng kanyang katawan, ang mahigit 25 kilos na produkto na binagsak ni Jose mula sa kanyang pagkabuhat nito papunta sa sahig na kung saan nandoon si Catty naglalaro.
Tinitingnan ako ng lahat habang ginagawa ko ang maliit na kabaung para kay Catty. Yari ito sa isang karton na pinagtitigahan kung pagandahin na parang isang balot ng regalo. Ibina-on ko siya sa labas mismo ng aming planta, katabi ng isang katatamin lang na Palmera. Sa kanyang puntod nakalagay ang isang salitang "CATTY" na kasulat sa isang kartulina na kulay pink na may mga palamuti na gawa rin ng isa kung kasama.
Lumipas ang tatlong lingo. Malakas na siya at lalo na siyang nag-iingay at palaging nagpapapansin. Gusto niya palaging nandidiyan ako. Ayaw na niya sa loob ng kahon. Aliw na aliw siya kung ito'y ilalapag at hayaan gumagala sa napakalawak na planta. Ngunit hindi maari, dahil alam kung ipinagbawal ang mga pusa sa loob ng planta. May 14 akong tauhan sa departamento at kinausap ko sila tungkol sa kuting. Aliw naaliw ang lahat sa maliit na kuting sa tuwing papasok kami sa umaga dahil agad itong sasalubong sa amin at nag-iingay na tila naglalambing. Tatahimik lang iyon kung siya ay hahawakan at himas-himasin. Pinangala-an natin siyang si Catty. Dahil nag-iingay siya kung ipapasok sa loob ng kahon hinahaya-an na lang namin siya paminsan-minsa na gumala at sumunod -sunod sa kahit kanino , salamat na lang bihirang-bihira kung umikot at dumalaw sa departmento ko ang may-ari. Sa tuwing natutunugan ko na parating ang may-ari agad- agad ko itong ipapasok sa loob ng drawer ko at bibigyan ko ng anumang pwedi niyang pag-laruan upang kahit ilang saglit ito ay manahimik.
Ako lang at mga tauhan ko ang nakaka alam tungkol kay Catty. Habang lumalaki siya lalo siya naging malikot. Hindi mo na siya pweding ikulong. Lalo akong nag-alala kung paano ko siya itatago, dahil iba siya kay sa mga pusa dati na nandidito sa planta. Ang mga iyon ay takot sa mga tao at nagtatago, ngunit si Catty iba, siya ay sumasalubong at nakipag-lambingan sa mga tao.
Sabado iyon, insakto 10:00 ng umaga ng ako ay umalis sa para sa aming lingohan meeting. Hinabilin ko si Catty sa isa sa aking mga tauhan. Alas 12:00 na natapos, at agad akong dumitso sa canteen upang magtaghali-an. Pagkatapos bumalik na agad ako sa loob ng departamento ko. Kapansin-pansin ang katahimikan. Umikot ako sa linya upang tingnan ang pinag-gagawa ng aking mga tauhan. Pag pasok ko pa lang napapansin kung nagbubulung-bulongan sila. Lahat nakatingin sa akin maliban kay Jose naka-upo at nakatakod sa akin. "Jose anung nangyayari, bakit ka nakaupo ka diyan sa oras ng trabaho?" Tumayo siya at humarap sa akin. "Sir sorry po" malungkot niyang tugon. "Sir si Catty po...si Catty po...sorry po hindi ko talaga sinasadya"dagdag pa niya. "Bakit ano nangyayari?" nanglamig ako nung ituro niya sa akin ang duguan niyang sapatos. "Sir si Catty nabagsakan mo ng finished products, hindi ko pa alam na sumunod siya sa akin." hindi ko po lubos maiisip kung paano makakayanan ni Catty sa liit ng kanyang katawan, ang mahigit 25 kilos na produkto na binagsak ni Jose mula sa kanyang pagkabuhat nito papunta sa sahig na kung saan nandoon si Catty naglalaro.
Tinitingnan ako ng lahat habang ginagawa ko ang maliit na kabaung para kay Catty. Yari ito sa isang karton na pinagtitigahan kung pagandahin na parang isang balot ng regalo. Ibina-on ko siya sa labas mismo ng aming planta, katabi ng isang katatamin lang na Palmera. Sa kanyang puntod nakalagay ang isang salitang "CATTY" na kasulat sa isang kartulina na kulay pink na may mga palamuti na gawa rin ng isa kung kasama.
Dalawang taon na ang nakalipas, ngunit sa tuwing nakikita ko ang malagong Palmera sa labas ng planta, ito ay nagpapa-alala sa akin kay Catty at ang aming saglit na pagkakaibigan. Pagkaka ibigan na nagsimula sa isang marahas na pagtingin ng tao sa mga hayup. Pagkakaibigan na hindi pangkaraniwan, pag kakaibigan ng tao at hayup na sinaksihan ng isang Malagong Palmera.
