Saturday, May 23, 2009

Kaligayahan


Huwag mung ididipindi ang kaligayahan mo sa iba, dahil kahit sila ay iyong mga mahal sa buhay, tulad mo sila ay isang nilalang na may sariling buhay, adhikain at landas na tinatahak.
Maaring lumigaya ka sa pangkat sa maraming pagkakataon naging iisa ang inyong mga pangarap. Ngunit masakit tanggapin ang katotohanan na sila ay minsan nangarap na hindi ka kasama.

Huwag mong ididipindi ang kaligayahan mo sa mga bagay na nakamtan mo na o hindi kaya sa mga bagay na inaasam-asam mo pa. Ang tao ay isinilang na hayuk at ganid. Maaring sabihin niya na "pagnakuha ko na ito, tama na at liligaya na ako", ngunit ang totoo, ito ay palabas lamang sa totoo niyang likas na katauhan na walang tigil sa paghangad at walang pagka kuntinto.

Huwag mong ididipindi ang iyong kaligahan sa anumang sitwasyon.
Dahil ikaw bilang tao ay nilalang na may talino at lakas upang sabayan o hindi kaya salungatin ang mga pangyayari na likha ng kalikasan at panahon.

Huwag mong ididipindi ang kaligayahan mo sa mga bagay na kayang sagapin ng inyong pandama. Hindi lamang ang kayang amuyin ng ilong, lasahan ng dila, pakinggan ng tinga, nakikita ng mata o nararamdaman ng paghipo ang nagbibigay wagas na ligaya sa tao.

Bagkus, dapat mong malaman na ikaw ay nilalang na bukod tangi, ikaw naririto dahil may pakinabang at dahilan, ang maparangalan ang dakilang lumikha sa iyong buhay.

Sa anumang adhikain mo, o ano man ang iyong ginagawa at gagawin pa, dapat kasama palagi ang pagnanais na magampanan mo ang tungkulin na pinagkatiwala, at ang silbi ng iyong pagkalalang.Tiyak ang daan na iyong tatahakin ay mapayapa at maluwalhati, dahil tinatahak mo ang daan ng Diyos, ang daan tungo sa tunay na kaligayahan.

No comments:

Post a Comment